KalviKodai

Recently I am becoming more restless on my contributions to the society.. (cont..)

My parents had suffered so much to get me here, where I am able to survive with comfort.. They are not graduates, there major goal was to provide good education for me and my brother.. I haven't believed that education is so powerful in my life.. I was not matured enough to see through the value of it.. But my parents did it for me and made me an Engineer..

What is the value of education?? - It helps you to survive with comfort..

Education is now-a-days becoming luxury than necessity.. You will find so many kids still working in shops to meet there daily survival needs.. For those kids education is a distant dream.. A dream that needs more help to be achieved..

With the help of my friends, we are making an effort to help poor people get there right to learn.. We may not make 1000 students reach there dream, but one or two won't harm anything..

We have the power to help others, lets use it..

Thank God!!

Trip to Santa Cruz, CA

Outing Outing!!

Had made sudden plans to go out for the weekend.. Where to go has been easily resolved as I had made some plans for previous month.. Santa Cruz is near and Famous.. with infants you can't make long plans..

Saturday Morning got Rental Car from Enterprise.. Ford Fiesta.. As I conveyed the plan to Afee of staying there for the weekend, we took some more time to pack things for the stay.. Got digital camera from Rafeeq (bcoz the camera Kodak Z990 that I ordered haven't reached on time).. All set to go and we started from home around 11..

We planned to visit Mystery Spot first and then go to Santa Cruz beach and Downtown.. Surprise, no slot available on the Mystery Spot guided tour.. :-( We had no option other than going to Santa Cruz first and make reservation for the Mystery Spot Guided tour.. Luckily we had some slot open for 5:12 PM, made reservation via phone.. I didn't made reservations as I am not sure of what time I will reach that place and I am poor on planning.. 

My son cried after almost 2 hour in the car in a stretch.. :-( Took a beak near some parking space and started to downtown.. Downtown looked a bit old, but not old like Vallejo.. Roamed in car for nearly 20 minutes to find a spot near to beach, as it was getting late for mystery spot tour we rescheduled beach for Sunday.. Checked in 2 budgetinn motel, rested for 30 minutes and went to mystery spot..

As described the spot has some mystery.. we enjoyed it.. my kid faazudeen was sleepy so he cried for some part of the tour.. Spent some time in the picnic area and started back to downtown by 7..

Had dinner @ Khyber Pass.. the food is really amazing.. its worth the money spent.. also one thing unique i noticed in the restaurant is if had open kitchen.. All customers were able to see how they cook and how hygienic the foods are etc.. I wanted to have good rest for better Sunday..

Sunday morning mcd breakfast.. went to BroadWalk - seaside amusement park.. its nice for kids and for teenagers.. but for married men, okie.. ;-) not sure of how women see it.. I convinced Afee to ride in sky glider out of 20-30 rides.. Luckily Faazudeen slept exactly before the ride and woke up after the ride.. Man i should say this with a kid sleeping in your shoulder this simple ride will be a nightmare.. Afee never opened her eyes throughout the ride..

Walked in the beach.. Went to Sitar for lunch.. After roaming in beach for an hour buffet lunch is a nice treat.. Food is kind of above average.. It is located in downtown so we had some chance to spend time in downtown.. that's all in Santa Cruz.. As we had more than 7 hours of day light we went to another famous tourist spot near to San francisco.. its the 17-mile drive.. i don't have to express how beautiful it is.. many would have done it quiet well.. this place is really really good.. i planned to spend only 30 minutes here, but we spent almost 4 hours in this place.. returned back home by 11:30 after dinner @ Saravana Bhavan..

A trip after long time made us feel good.. I am looking forward for my next trip.. planning in progress.. Hope you have your refreshing trip/vacation soon.. Have fun.. :-))

LittleDrops

An Idea can change the world.. I am not sure of that, but I want to give it a try..


Today had been a great day for my thoughts.. Read some articles about india and its current state.. I love my country like many and I want to do something to it.. A little something which will make me happy..


Spent time on thinking on solving the problems.. As many believe education is the solution to all the problems.. Education is now becoming more uncommon for common people in India.. Its becoming business.. Its Funny though a fact too.. we pay too much of fees for our kids education so that we are eligible for tax exemption.. Those things apart.. What am I contributing to my Country??


I have thought of making a small contribution from my salary to the needy people especially to the kids who needs education to survive better in the life.. Insha Allah I am thinking of contributing 1 percentage of my salary to the people who needs it.. I can make 100 percent, but I am not that great.. ;-)


So thinking of bugging my friends to as small contribution to help our nation or next generation where everyone is treated equally.. I have faith in my friends as they are also having same attitude to help their motherland someway or the other..


Lets give this idea a try and see what happens.. Insha Allah!!

going green

As I planned early I am correcting myself.. only in a bitter rate.. :)

Daily to my work I used to travel from my place [Anakaputhur] to Pallavaram approx 4 kms using my 2 wheeler for comfort reasons.. Now I replaced my 2 wheeler with new AXN-DX bi-cycle for attacking two problems fitness and eco-friendly..

Motivations/Interests for new bi-cycle
fitness: My old photo album with friends and family.. Like many I too preferred to be slim and fit.. but because of my lazyness I put on some weight which really pulls of my confidence and comfort..
Hari advised us [me and mama] to jog or run daily.. I know its really hard for me to wake up early and do such good things.. I enjoyed cycling so I convinced myself to go for cycling on daily basis for solving the problem..

Eco-friendly: Green peace members visited our company 2 weeks back and made some presentation on our contributions to global warming or climate change or pollution.. whatever worst things that happening related with CO2 emission..
Those are facts that mentioned I am also part of the group which is spoiling the world while seeking comfort for themselves..



Our actions may not solve the problem completely but we have do what we can.. lets join hands together to fight against our own comfort attitudes..

சினிமா

அன்பு, ஆனந்தம், ஆக்ரோஷம்,

காதல், காவியம், கனவு ஆகிய அனைத்தையும் கதையாக சொல்லும் சினிமா இன்றைய அறிவியல் உலகத்திலும் ஆரோக்யமாக இருக்கிறது என்பது எதார்த்தம்.

நான் அதிகமாக என் நேரத்தை வீனக்குவது இந்த வீணாப்போன சினிமாவால்தான். எனக்கு காதல், அதிரடி, காமெடி மற்றும் விஞ்ஞான ரீதியான படங்கள் ரொம்ப இஷ்டம். நான் மட்டுமல்ல எல்லாருக்கும் இஷ்டம் என்பதால் தான் இந்த நான்கில் ஒன்றாவது திரைப்படத்தின் கருவாக வைக்கப்பட்டுள்ளது.

நம் நிஜ வாழ்வில் நடப்பதை.. இல்லை நடக்கும் என்று நம்புவதை.. உரு கொடுத்து.. வண்ணம் பூசி, வாசம் தூவி, சீவி சிங்காரித்து ஒரு கலவையாக்கி அதற்க்கும் மெருகேற்றி அழகுபடுத்தி.. நமக்கு படைக்கிறார்கள்..கழுதை போன்ற நம் நிஜ வாழ்க்கை சம்பவங்களை அலங்கரித்து பட்டத்து குதிரையாக தொற்றுவிக்கிறார்கள்.

நம் கனவுகள் நம் முன்னால் தொகை விரித்து ஆடும் அழகை பார்ப்பது விந்தை இல்லை எதார்த்தம் தான். இசையை விருந்தாக கொண்ட படங்கள் பல நம் நெஞ்சை கொல்லையடித்திருக்கும். ரஹ்மான் கோடி கோடி ரசிகர்கள் கொண்டான் அவன் இசை கொண்ட வசையால்.

சமிப காலமாக நான் மிகவும் விரும்பி பார்ப்பது

காதலன் தன் காதலை வெளிப்படுத்தும் காட்சிகள்,

நாயகி நாயகன் மீது காதல் வசப்படும்போது,

நாயகன் நாயகி காதல் வெல்ல சூழ்நிலைகள் உதவும் கட்சிகள்..

இதை எல்லாம் பெருமூச்சு விட்டு பார்க்கிறேன்.. இதிலெல்லாம் நான் என் நிஜ வாழ்வில் தோற்றது, இழந்தது.. என் காதல் கதை சொல்ல ஆசை தான் என்ன செய்ய என் காதல் நிஜமானதால் மலரும் நினைவுகள் சில கசப்பான சம்பவங்கள் பல..

காமெடியன் அடி வாங்கன சிரிப்பது, ஹீரோ அடி வாங்கன பீல் பண்ணுவது.. இதுக்கெல்லாம் என்ன காரணம்.. நம்மள ஹீரோவாவும்.. ஜாலியா இருக்கற நண்பர்கள காமெடியனாகவும் நினைக்கறதுதான்.. நிஜம் என்னன்னா யாரு அடி வாங்கினாலும் நாம பரிதாப படுவோம்.. ஆனா கதைல அடி வாங்கறத காமெடிய எடுத்துக்குறோம்.. இது போதுமே நிஜத்தையும் நிழலையும் பிரித்து காட்ட.. இது எத்தனை பேருக்கு பொருந்தும்னு தெரியல..

என்னக்கு பிடித்த சில பாடல்கள்/கட்சிகள் சில கீழே






நன்றி

செவிச் செல்வம்

வெள்ளி, இந்த பூமியின் எல்லா சந்தோசங்களையும் நான் முழுமையாக அனுபவிக்கும் சுதந்திரம் பிறக்கும் நாள்.. அந்த வாரத்தின் கம்பெனி வேலைகள் அனைத்தையும் மூட்டை கட்டும் நாள்.. மனம் தன் இஷ்டப்படி செயலாற்றும் நாள் இந்த பொன்னால் தான்..

இந்த வெள்ளி நான் கற்றது.. இல்லை நான் கற்றதை பதித்தது எனலாம்.. நாம் எல்லோரும் நம் நண்பர்களுடன் நீண்ட நேரம் நம்மை பற்றியே பேசிக்களிப்போம் .. இங்கு நாம் மணிக்கணக்கில் நம்மை பற்றியும், நம்
சுற்றத்தார்களை பற்றியும் தான் அதிகமாக பேசுவோம்..

என்னுடன் பணியாற்றுபவர் "TOTO".. நாங்கள் இது வரை எங்கள் வேலைக்கும் ஈடுபாடு இல்லாத எந்த விஷத்தையையும் பேசியது இல்லை.. கடுமையான வேலைகள் சற்று ஓய்ந்து இருந்ததால்.. கணினியின் கரைகளை தாண்டி நண்பர்களின் தீவில் சற்று இளைபாறினேன்.. என் செவிகள் அவர்களின் உள்ளுணர்வுகளை கைப்பற்றியது.. என் மரியாதைக்கு உரிய "TOTO".. நான் மிக அதிகமாக போற்றும் மனிதர்களில் ஒருவராக உயர்ந்தார்..

நான் இதுவரை என்னுடைய பார்வையில் மற்றவர்களை கணக்கிட்டேன்.. அது எவ்வளவு பெரிய தவறு என்பதை உணர்ந்தேன்.. நாம் சுயநலவாதிகள் தான்.. எப்போதும் எதிர்பர்த்துகொண்டு இருக்கிறோம்.. இப்போது கூட பாருங்கள் நான் என் பார்வையில் எல்லோரும் சுயனலவதிகள் என்கிறேன்.. இது நான் இதுவரை செய்த பிழை.. என்ன செய்ய இவை அனைத்தும் என் எண்ணத்தில் அழமாக உடுரிவியவை.. சல இல்லை பல நாட்கள் ஆகும் இத்தகைய பண்பட்ட விதிமுறைகளை மாற்றுவதற்கு.. நான் இன்றில் இருந்து முயற்சிக்கிறேன் மற்றவர்களின் எண்ணங்களை கேட்பதற்கும் உணர்வதற்கும்..

சற்று என் சரித்திரத்தை புரட்டினேன்.. நானும் சில நேரங்களில் என் சுற்றத்தாரின் உணர்வுகளுக்கு சற்றி செவி தாழ்த்தி இருக்கிறேன்.. அதனால் தான் என்னவோ பல நல்ல நண்பர்களும், சில அழகான உறவுகளும் எனக்கு வரமானதாக பெருமைகொள்கிறேன்.. அந்த சில தருணங்களை என் வாழ்நாள் முழுவதும் கடைபிடிக்க வேண்டுகிறேன்..

இவை செல்வங்கள் அல்ல வரங்கள்.. மனிதனை மனிதனாக்கும் வரங்கள்.. வரமளித்தவனுக்கே எல்லா புகழும்..

என்னை பற்றி நான்

நான் யார் ??
என்னுடைய கடமைகள் என்ன??
என்னுடைய பலம் மற்றும் பலவீனம் என்ன ??
எதற்காக இங்கு இருக்கிறேன்??
என்னால் என்ன முடியும்??

இந்த கேள்விகள் எனக்கு மட்டும் பொதுவானது என்றால் - இல்லை.. இந்த கேள்விகள் நாம் ஒவ்வொருவரும் விடை தேடுவோம்.. வெற்றி நம் பக்கம் இல்லாத போது.. இதுதான் நம் மனித இயல்பு என்று எண்ணுகிறேன்.. சரி சரி இது பொதுவான மனித இயல்பு என்று திருதிகொள்கிறேன்..

நான் சராசரி குடும்பத்தை சேர்த்தவன்.. அப்பா டெய்லர், சிறிய அளவில் துணி வியாபாரம் செய்துகொண்டு இருக்கிறார்.. அம்மா இல்லத்து அரசி மட்டும் அல்லாமல் அப்பாவின் வியாபாரத்துக்கும் உதவியாளர் பனி செய்துகொண்டு இருகிறாள்.. தம்பி ரிஸ்வான் "தம்பி உடையான் படைக்கு அஞ்சான்'' என்ற சொல்லுக்கு ஏற்றவன்..

இவர்கள் தான் என் வெற்றியின் தேடல்களுக்கு மூலகாரணம். இவர்கள் எனக்காக இருக்க நான் இவர்களுக்காக இந்த உலகை வெல்ல முயல்கிறேன். நான் மட்டுமா இந்த உலகமும் முழுவதும் அப்படி தான்.. இங்கு ஜகா வாங்க மாட்டேன்.. இது எல்லோருக்கும் பொருந்தும்.. இல்லை என்பவர்களை பெராததுதான் இந்த உலகம்.. இதுவே இந்த உலகத்தை சொர்க்கத்தில் இருந்து வேறுபடுத்துகிறது என்றால் அதுவும் பொருந்தும்..

வெற்றி என்பது பொதுவானது அல்ல.. இது ஒவ்வொருவருக்கும் அவர்களின் விருப்பம், அசை, சூழல், முயற்சி, சமுதாயம், திறமை, வாய்ப்பு ஆகியவற்றை கொண்டு நிர்ணயக்கபடுகிறது எனலாம்.. உதாரணம் பல சொல்லலாம்..
முயற்சி ஒன்னு : விவேகானந்தர், அப்துல் கலாம், வாஜ் பாய் ஆகிய பிரம்மச்சாரிகள் கல்யாணம் அல்லது தாம்பத்ய வாழ்க்கை தங்களின் வெற்றி இல்லை என்றுருக்கலாம். இது எல்லோருக்கும் பொருந்தாது இல்லையா.. இவர்கள் வென்றவர்கள் என்பது எல்லோரும் ஒப்புக்கொள்ளும் உண்மை.. ஆனால் ஏன் நம் எல்லோரும் இந்த வெற்றியை தேர்ந்தேடுகவில்லை ?? காரணம் நம் விருபங்கள், ஆசைகள், சூழல்கள் இந்த வெற்றியை தேடவில்லை..
இந்த முயற்சியே போதும் என்று எனக்கு தோனுகிறது.. ஆதலால் மற்ற காரணக்களுக்கு எடுத்துகாட்டுகள் உங்கள் பாணியில் நீங்கள் சிந்திக்கவும்.. :)

வெற்றியின் அஷ்திவாரமாம் திறமையும் , பொறுமையும்.. இதற்கு நான் என் தாய் தந்தைக்கு கடமை பட்டுள்ளேன்.. இவைகள் இருந்தாலும் வெற்றியை தேடினால்தான் கிடைக்கும் என்பது மறுக்க முடியாதது.. அந்த பாதையை எனக்கு காட்டியவர்கள் என் நண்பர்கள்..

என் கல்லூரி காலம் முதல் இன்று வரை நான் என் வெற்றியில் என் நண்பர்களின் எண்ணங்களை பார்க்கிறேன்.. அவர்களின் சாயல்கள் என் செயல்களில் புலப்படும்.. நான் மிகவும் மதிக்கும் என் நண்பர்கள் (முன்மாதிரிகள் எனலாம்)
ஹரி மற்றும் முரளி. ஹரி என்கிற ஹரி நடராஜன். முரளி என்கிற முரளி ராமகிர்ஷ்ணன். நாங்கள் ஸ்ரீ முத்துகுமரன் இன்ச்டிடுடே ஒப் டெக்னாலஜி என்ற சென்னையை சேர்ந்த கல்லூரியில் கணினி பொறியியல் துறையில்
பயின்றோம்.. இன்ஜினியரிங் முடிந்ததும் நாங்கள் வேறு திசைகளில் சென்றோம்.. துரங்கள் மட்டுமே எங்களை பிரித்தது..

ஹரி, முரளி - என்னை சார்ந்த எல்லோரும் நிச்சயமாக இந்த பெயர்களை அறிந்திருப்பார்கள்.. எவர்கள் தான் என் செயல்கள், முயற்சிகள், எண்ணங்களின் ஆணி வேர்கள் எனலாம்..

இப்போது இவர்கள் பட்டியலில் செர்தவர்கள் சிலர்.. அவர்கள் என் கம்பெனியை சேர்ந்த கலீல், பிரபு மற்றும் ஸ்ரீனிவாசன் ஆகியோர்.. என் பாலிய நண்பனான வேங்கி என்கிற வெங்கடேஷ்..

என்னை பொறுத்த வரை நண்பர்கள் தான் நம் அளவுகோல்கள்.. நம்மை நாமாக பார்பவர்கள் தான் நண்பர்கள்.. இவர்கள் நிச்சயமாக நம்முடைய எல்லா செயல்களையும் கண்காணிப்பார்கள்.. இவர்கள் நம் தவறுகளையும், குறைகளையும், பிரச்சனைகளையும், தாழ்வு மனப்பான்மையும் திருத்தும் தேவ துதர்கள்.. கொஞ்சம் ஓவர் இருக்கு இல்ல சரி என்ன பண்ண இதெல்லாம் அரசில்யல்ல இருக்கணும் இல்லையா.. எல்லோரும் எல்லா நேரங்களிலும் வெளிபடைய இருக்க முடியாது.. நம் மனம் சில தருணங்களில் தான் தன் எல்லைகளை விட்டு பறந்து செல்லும்.. தன் ஆனந்தத்தின் எல்லைகளை தொடும் பொது சில உணர்வுகள் வார்த்தைகளாக வரும் அது போல் தான் இதுவும்.. உங்கள் உள்ளங்களை தட்டி பாருங்கள் உங்கள் எண்ணங்களின் நிழல்கள் தெரியலாம்..

நாம் அனைவரும் சல பல இர்புவிசை கொண்டவர்கள்.. சிலரிடம் நம் கருத்துகளையும், எண்ணங்களையும் பரிமாறி பின் அவர்களை நம் நண்பர்கள் என்று பட்டம் சூட்டுவோம்.. சிலர் சல சந்திப்புகலிலே நண்பர்கள் அந்தஸ்தை வென்று விடுவார்கள்.. எப்படியும் நட்பு என்னும் நம்பிக்கை நம் எண்ணங்களின் வேற்றுமையை வெல்லும் திறன் கொண்டது.

குருங்கலத்தில் நான் என் நட்பை பகிர்துகொண்டவர்கள் பலர்.. அதில் சிலர் மேகலை வாணி [SMIT], ஸ்வர்ண ரேகா [TCS] , ஜெர்ச விஜய லேகா [TCS] , நிஷா [TCS] , கியாதி சின்ஹா [TCS] .

நம்ம எண்ணங்களுடன் ஒற்று போகும் சிலரை எந்த விதிவிலக்கும் இன்றி நம் மனம் அவர்களை நம் நண்பர்களாய் நிர்ணயிக்கும். இப்படியும் பலர் பிரசாத் SSLC, மோகன் HSC, விஷ்ணு TCSING , அசோக் TCSING, ஹமீது TCSING , நிக்கில் TCSING , பிரஷாந்த் TCSING, காமாட்சி TCSING, ராஜேஷ் [TCSING] , ஜெகதீஸ் GENRE, மற்றும் பலர்....

மரியாதை நிமித்தமாக போற்றும் நண்பர்கள் பலர்.. இவர்களுக்கு முகவரிகள் அதிகம் வேண்டாம் என்றாலும் நம் கடமையை செய்யணும் இல்லையா.. பரணி தரன், தீபிகா , ரத்னா, சந்திரா, சாம், ஸ்ரீராம், கணேஷ், ஒமயுறு பாகன், செந்தில் குமார், கார்த்திகேயன், யாசர், ரேவதி, திவ்யா, ஸ்ரீஜா, பவானி, கார்த்தி, மோகன், விஜி மற்றும் பலர்.. :)

எனக்கு என்னோட எல்லா பிரெண்ட்ஸ் பெரும் சொல்லணும் அதுதான் சரியும் கூட.. அனா என்ன பண்ண இந்த பாலபோன டைம் சிலர, இல்ல பலர டக்குனு நியாபகத்துக்கு வர வெக்க மாட்டேங்குது.. நாளைக்கு யாராவது இத பாத்துட்டு ஏன்டா என்னோட பெயர போடளன பதில் சொல்றது ரொம்ப கஷ்டம்.. அது உங்களுக்கும் தெரியும்.. இல்லையா..

சரி இப்போதைக்கு நான் என்னுடைய பகிர்வுகளை சற்று நிறுத்தி கொள்கிறேன்.. இந்த ப்ளேடு உங்களுக்கு சல நினைவுகளை நினைவூட்டும் என்று நம்புகிறேன்.. காலம் நமக்காக செய்த வன்னக்கோலம் என்றும் கலையாமல் இருக்க நாம் நம் நண்பர்களுக்கு அளவற்ற நட்பை காணிக்கையாக பகிர்வோம்.

அங்கிலத்தில் "attitude" என்று சொல்வார்கள் இல்லையா அது எனக்கு என் நண்பர்கள் தந்த நம்பிக்கையும், தைரியமும், உற்சாகமும், பலமும் தான் காரணம்.. நான் இதுவரை வென்றது, இனி வெள்ளபோவது அனைத்திற்கும் என் நண்பர்களை புகழ்கிறேன். எனக்கு இந்த வெற்றி பாதைகளை கட்டிய என் இறைவனுக்கு நான் என்றென்றும் நன்றிக்கடமைபட்டவன்..

ப்ளோக் பரிசோதனை

என்னோட உயர் அதிகாரி இன்னைக்கு எனக்கு பல அட்வைஸ்.. தம்பி நீ நம்ம கம்பெனிய ப்றேசென்ட் பண்ணுற.. ஒழுங்க தாடிய ஷேவ் பண்ணிட்டு வா.. டைம்க்கு ஆபீஸ் வரணும்.. மீட்டிங் எல்லாம் பக்காவா அட்டன் பண்ணனும்.. எல்லாத்துக்கும் பும் பும் மாடு மாதிரி தலைய ஆட்டிட்டு.. சரி இன்னைக்கு நாந்தான் இந்த ஆளுக்கு டைம் பாஸ் போலன்னு நெனச்சிகிட்டேன்.. வேற என்ன பண்ண முடியும்.. கொஞ்சம் மொரச்சளும் நெறைய அணிய புடுங்கனும்..
ப்லோக்ள நேரம் போச்சு.. போயுகிட்டே இருக்கு.. :)